«شکنجه‌ها و سوءاستفاده‌هایی که تحمل کردم، مرا به نقطه‌ای رساند که خودکشی تنها راه‌حل به نظر می‌رسید. شدت شکنجه و تأخیر در انجام جراحی مرا از توانایی راه رفتن محروم کرده بود. هیچ امیدی برای آینده نداشتم و به هیچ‌کس اعتماد نمی‌کردم، چراکه هر بار اعتماد کردم، خیانت دیدم.

روزی یکی از دوستانم که از برخی مشکلاتم آگاه بود، مرا به ایران‌هاوس معرفی کرد.

برای من، ایران‌هاوس تنها یک کلینیک نبود! احساس می‌کردم وارد یک خانواده جدید شده‌ام—جایی که می‌توانستم دوباره اعتماد کنم. با حمایت آن‌ها توانستم تحت جراحی قرار بگیرم و زندگی‌ام را از صفر بازسازی کنم.

صادقانه بگویم، ایران‌هاوس چنان برای زندگی و سلامت من حیاتی بوده که حتی دخترم هر روز هنگام بازی از روانکاوم صحبت می‌کند. او با اشتیاق منتظر جلسات هفتگی ماست تا بتواند بوسه‌ای برای روانکاو من بفرستد.»

داریوش عمران – زندانی سیاسی سابق

«من ارسلان هستم، یک بی‌خدای ایرانی که در سال ۲۰۱۵ به دلیل بیان عقایدم و انتقاد از رژیم جمهوری اسلامی دستگیر و شکنجه شدم. پس از آزادی، برای فرار از ترس دائمی دستگیری مجدد و شکنجه، به ترکیه پناهنده شدم.

در ده سال گذشته با مشکلات شدید روانی و افسردگی ناشی از شکنجه‌ای که تحمل کرده بودم، دست‌وپنجه نرم کردم. دو سال پیش جلسات درمانی را آغاز کردم و از طریق این جلسات توانستم از افسردگی فاصله بگیرم و احساسی از امنیت پیدا کنم. ایران‌هاوس چیزی را که مدت‌ها آرزویش را داشتم به من داد—احساس خانه، یک خانواده، و حمایت بی‌قیمت گروه درمانی.

اکنون احساس بهتری نسبت به خود دارم و می‌توانم با دیدگاهی مثبت‌تر به زندگی نگاه کنم. ایران‌هاوس به من کمک کرد تا نگرشی سالم‌تر نسبت به زندگی پیدا کنم و از واقعیت‌های تلخ و طاقت‌فرسای زندگی به عنوان یک پناهنده فاصله بگیرم.»

ارسلان – زندانی سیاسی سابق و پناهنده

«سلام، نام من علی است.

به لطف حمایت‌های روانی و احساسی که از ایران‌هاوس دریافت کردم، شرایط من روز به روز بهتر شد. دانستن اینکه تنها نیستم، درک می‌شوم و می‌توانم آزادانه خودم را ابراز کنم، به من کمک کرد تا با گذشته‌ام کنار بیایم و خودم را بهتر بپذیرم.

امیدم به آینده به طرز چشمگیری رشد کرده است. من از صمیم قلب از ایران‌هاوس سپاسگزارم.»

علی – زندانی سیاسی سابق

«من یک زندانی سیاسی هستم که در جریان انقلاب مهسا امینی زندانی شدم. در طول دوران حبس، شکنجه شدم و به اختلال دوقطبی مبتلا شدم. زخم‌های روحی و جسمی مرا در ترس دائمی نگه داشته بود و در نهایت برای حفظ جان خود از ایران فرار کردم. حتی فکر کردن به کشته شدن غیرقابل تحمل بود.

پیش از پیدا کردن ایران‌هاوس، هر روز با افکار خودکشی دست‌وپنجه نرم می‌کردم. ایران‌هاوس اراده زندگی را در من زنده کرد. این مرکز امید و حمایتی را که کاملاً از دست داده بودم به من بازگرداند.

نام من داوود حدادی‌نیا است و من برای همیشه از ایران‌هاوس بابت اینکه به من دلیلی برای ادامه زندگی داد، سپاسگزارم.»

داوود حدادی‌نیا – زندانی سیاسی سابق

«نام من سعید است و من عضو جامعه LGBTQ+ هستم—جامعه‌ای که در ایران مجازاتش مرگ است. من با چالش‌های غیرقابل تصوری روبرو شده‌ام، از جمله شکنجه و تجربه سه بار اقدام به خودکشی.

با کمک عزیز آزاده، توانستم بر این مشکلات غلبه کنم. آن‌ها حمایت عاطفی فوق‌العاده‌ای ارائه دادند و به طور کامل مرا با تمام دردهای روانی‌ام درک کردند. به مدت دو سال درمان دریافت کردم و این درمان صلح و امنیت را به زندگی من آورد و آن‌ها همچنان تا به امروز از من حمایت می‌کنند.»

سعید – عضو جامعه +LGBTQ

«در جریان قیام ملی ۱۴۰۱ دستگیر، شکنجه و مورد تعرض قرار گرفتم. پس از آزادی، از ایران فرار کردم و در ترکیه پناهنده شدم، جایی که با چالش‌های غیرقابل تصوری روبرو شدم.

بدون کار و حمایت، مصمم بودم که بار اضافی برای خانواده‌ام، به ویژه پدر بازنشسته‌ام که به سختی می‌توانست خودش را تأمین کند، نباشم. ایران‌هاوس به من کمک کرد تا کاری پیدا کنم و این مانند یک معجزه بود—دستی که از تاریکی به سمت من دراز شد.

این مرکز نه تنها به من ثبات مالی داد، بلکه امید را هم به من بازگرداند. اکنون آرزو دارم روزی از ترکیه خارج شوم، تحصیلاتم را در یک کشور امن ادامه دهم و در زمانی که ایران آزاد شود، به ویژه به جامعه بلوچستان کمک کنم. ایران‌هاوس به من این باور را داد که این آینده ممکن است.»

بازمانده‌ای از قیام مهسا ژینا – زندانی سیاسی سابق